Την μετατόπιση του φορολογικού βάρους σε μεγάλες κατηγορίες φορολογουμένων φέρνει η νέα προτεινόμενη φορολογική κλίμακα. Συγκεκριμένα η νέα φορολογική κλίμακα διαμορφώνεται ως εξής:
| Εισόδημα | Συντελεστής |
| Έως 25.000 | 22% |
| 25.000-42.000 | 32% |
| 42.000-60.000 | 42% |
| 60.000+ | 50% |
Η πιο πάνω κλίμακα φορολόγησης του εισοδήματος γίνεται ενιαία για όλους τους φορολογούμενους ενώ προστίθεται σε αυτήν ένας νέος φορολογικός συντελεστή 50% ο οποίος θα εφαρμόζεται στο τμήμα του εισοδήματος πάνω από 60.000 ευρώ. Τα εισοδήματα από ενοίκια, θα προστίθενται στα υπόλοιπα εισοδήματα των φορολογούμενων και θα φορολογούνται με βάση την ενιαία κλίμακα. Όσον αφορά στους συντελεστές φορολόγησης των αγροτών πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να ισχύσει ένας συντελεστής ο οποίος όμως θα αυξηθεί σταδιακά σε βάθος τουλάχιστον πενταετίας από το 13% που είναι σήμερα στο 26% που προβλέπει η συμφωνία με τους Θεσμούς.
Η νέα κλίμακα επηρεάζει τη φορολόγηση των εισοδημάτων και από επιχειρηματική δραστηριότητα. Έτσι, ενώ υφίστανται μικρές μειώσεις για καθαρά κέρδη έως 25.000 ευρώ της τάξεως του 4% (22% αντί για 26%), για κέρδη άνω των 42.000 ευρώ, αυξάνεται υπέρμετρα η επιβάρυνση αφού ο συντελεστής αυξάνεται κατά 9 μονάδες για καθαρά κέρδη έως και 60.000 ευρώ (42% από 33%), ενώ εκτοξεύεται στο 50% για επιπλέον κέρδη.
Όσον αφορά τα εισοδήματα από μισθωτή εργασία θα συνεχίσουν να έχουν την έκπτωση φόρου έως 2.100 ευρώ, η οποία θα εξακολουθήσει να δίνεται μόνο σε μισθωτούς και συνταξιούχους με τον ίδιο τρόπο υπολογισμού που ισχύει σήμερα, δηλαδή ολόκληρη για εισόδημα έως 22.000 ευρώ και μειούμενη κατά 100 ευρώ για κάθε επιπλέον 1.000 ευρώ εισοδήματος (μηδενίζεται στα 42.000 ευρώ). Με τον τρόπο αυτό, παραμένει το έμμεσο αφορολόγητο όριο έως 9.550 ευρώ.
Το πρόβλημα κατά την άποψή μας επανέρχεται πάλι στα εισοδήματα από ενοίκια, όπου στην καλύτερη περίπτωση η φορολογική υποχρέωση διπλασιάζεται (22%), ενώ για αυτούς που έχουν υψηλά λοιπά εισοδήματα, μπορεί να φθάσει και το 50%. Με στοιχεία που έδωσε χθες η γνωστή εταιρεία REMAX, που πραγματοποιήθηκε σε 16 ευρωπαϊκές χώρες, προκύπτει ότι 7 στους 10 Έλληνες ζουν σε ιδιόκτητη κύρια κατοικία, ενώ το 33% αυτών διαθέτει και ιδιόκτητη δευτερεύουσα κατοικία. Αν η έρευνα αναγνωσθεί αντίστροφα, δείχνει ότι ένα 30% των Ελλήνων δεν διαθέτουν ιδιόκτητη κατοικία και είτε νοικιάζει, είτε αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, φιλοξενείται συνήθως από τους γονείς του. Φυσικά, υπάρχει και ένα μέρος του πληθυσμού που αν και διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία, αναγκάζεται να προβεί σε ενοικίαση στέγης, επειδή εργάζεται σε τόπο διαφορετικό της ιδιοκτησίας του, ή ζητάει να διαμένει σε έναν χώρο καλύτερο από αυτό που διαθέτει.
Η υπέρμετρη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, αν πραγματοποιηθεί, που θα επέλθει και με την ενοποίηση των πηγών εισοδήματος αλλά και με την αύξηση των φορολογικών συντελεστών, δεδομένης και της εξωφρενικής φορολόγησης της κατοχής ακίνητης περιουσίας (ΕΝΦΙΑ, τέλη υπέρ Δήμων κ.λπ.), θα επιφέρει είτε μετακύληση ενός ποσού της φορολογικής επιβάρυνσης στους ενοικιαστές, είτε, ειδικά σε ιδιοκτήτες με υψηλά εισοδήματα, θα εμφανιστεί το φαινόμενο των κενών κατοικιών οι οποίες δεν θα προσφέρονται προς ενοικίαση, επειδή κανείς δεν προτίθεται να καταβάλει φόρο 50% πλέον της προκαταβολής φόρου, ΕΝΦΙΑ κ.λπ. επιβαρύνσεων, αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο μη είσπραξης ενοικίων, απλήρωτων λογαριασμών και ειδικά κοινοχρήστων και φυσιολογικών και μη ζημιών επί του ακινήτου.
Γενικά, η αύξηση των φορολογικών συντελεστών και η συνολική πλέον φορολογική επιβάρυνση έχει ξεπεράσει κάθε λογική (πάντα στο πλαίσιο της ανταποδοτικότητας και δεδομένου των υπηρεσιών υγείας, παιδείας κ.λπ. που απολαμβάνουμε), κι αν στηριχθούμε στις παραδοχές της καμπύλης Laffer, έχουμε πλέον κατά πολύ ξεπεράσει τα ανώτατα αποδεκτά όρια, υπάρχει δε ένας απλός τρόπος να μην υφίστανται καθόλου φορολογικά έσοδα, όταν ο οριακός φορολογικός συντελεστής θα αγγίξει το 100%. Αν κάποιος δεν μπορεί να φοροδιαφύγει, παύει να παράγει, επειδή η όλη διαδικασία δεν θα του αποφέρει κανένα προσωπικό εισόδημα.
ΠΗΓΗ: E-FOROLOGIA
