Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος προετοιμάζει τα μέλη του για νομικούς αγώνες κατά του άρθρου 21 του ν.4321/15 (συναλλαγή με Βουλγαρία κ.α χώρες)

Νομική αντιμετώπιση του άρθρου 21 ν.4321/2015.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣΠλατεία Μοριχόβου 1, ΤΚ.54625, Θεσσαλονίκη

Τηλ. 2310 539817 , Fax. 2310 541933 , email : info@sbbe.gr

Θεσσαλονίκη 2 Απριλίου 2015ΑΠ.Δ.93

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 8 / 2015

Προς τις  Βιομηχανίες και τους Συνδέσμους Μέλη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος

Θέμα: Νομική αντιμετώπιση του άρθρου 21 ν.4321/2015

Αγαπητοί/ες Κύριοι/ες

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τις δυνατότητες που παρέχονται στις επιχειρήσεις σας για την αντιμετώπιση, σε νομικό επίπεδο, της ρύθμισης, που προβλέπεται στο άρθρο 21 ν.4321/2015.

Καταρχήν η διάταξη αυτή παραβιάζει άρθρα του Συντάγματος (Σ.) και του κοινοτικού ενωσιακού δικαίου. Συγκεκριμένα, με αυτήν παραβιάζεται η αρχή της ισότητας και νοθεύεται ο ελεύθερος ανταγωνισμός, γιατί, κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Σ., προβλέπεται διαφορετική φορολογική μεταχείριση σε φορολογούμενους με την ίδια φοροδοτική ικανότητα. Εισάγεται, επίσης, αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις, που εισάγουν από χώρες, που δεν έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς ή αξιοποιούν ως πρώτες ύλες προϊόντα, που παράγονται στην Ελλάδα, σε βάρος των επιχειρήσεων, που εισάγουν από μη συνεργάσιμα κράτη ή κράτη που έχουν προνομιακό φορολογικό καθεστώς. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την παρ. 1 του άρθρου 4 του Σ. και, ίσως, μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί και αθέμιτη κρατική ενίσχυση, κατά παράβαση του άρθρου 107 παρ. 1 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

Μάλιστα, κατά την άποψη της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής των Ελλήνων, ως προς τις συναλλαγές με επιχειρήσεις εγκατεστημένες στη Βουλγαρία, Ιρλανδία και Κύπρο, η διάταξη του άρθρου 21 ν.4321/2015 «…συνιστά αδικαιολόγητο περιορισμό των ελευθεριών εγκατάστασης, κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και παροχής υπηρεσιών, δεδομένου ότι η κατάσταση που ρυθμίζει η προτεινόμενη διάταξη δεν συνιστά αναγκαίως «επίπλαστη κατάσταση», όπως η έννοια αυτή έχει διαμορφωθεί από τη νομολογία του ΔΕΚ (βλ. αποφάσεις της 12.09.2006 στην υπόθεση C-196/04 Cadbury Schweppes και της 13.07.2005 στην υπόθεση C-446/03 (Marks and Spencer.). Επίσης, παραβιάζονται τα άρθρα 28, 30, 34 και 110 της ΣΛΕΕ, είτε ο παρακρατούμενος φόρος θεωρηθεί δασμός, είτε εσωτερική φορολογία, σε κάθε περίπτωση, όμως, αποτελεί μέσο ισοδυνάμου αποτελέσματος ως προς τον περιορισμό των εισαγωγών και παραβιάζει το κοινό δασμολόγιο.

Παρατηρείται, επίσης, ότι η εισαγόμενη με τη συγκεκριμένη διάταξη υποχρέωση του φορολογουμένου να «…προσκομίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.» κινείται εκτός των συναλλακτικών ηθών και της επιχειρηματικής πρακτικής και επιβάλλει στον φορολογούμενο το βάρος απόδειξης και μάλιστα αρνητικού γεγονότος, παραβιάζοντας τα άρθρα 20 και 25 παρ. 1 του Σ.

Τέλος, ενόψει των πραγματικών συνθηκών της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας και της παρατηρούμενης τα τελευταία χρόνια καθυστέρησης αποπληρωμής των υποχρεώσεων του κράτους προς τους ιδιώτες, οδηγούμαστε νομοτελειακά σε στέρηση της περιουσίας των επιχειρήσεων, κατά παράβαση των άρθρων 17 του Σ. και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Από τα παραπάνω καθίσταται προφανές ότι όλες αυτές οι νομικές πλημμέλειες μπορούν να αξιοποιηθούν δικαστικά, όταν θα εκδοθεί η Υπουργική Απόφαση (ΥΑ), απαραίτητη για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής της διάταξης. Αυτή (ΥΑ), ως εκτελεστή διοικητική πράξη υπόκειται σε αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), οπότε θα τεθεί υπό την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και η συνταγματικότητα του άρθρου 21 και συμβατότητά του με το ενωσιακό δίκαιο. Μια τέτοια αίτηση φέρεται να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες ευδοκίμησης.

Επειδή είναι πιθανόν να καθυστερήσει η συζήτηση και η έκδοση απόφασης επί της αιτήσεως ακύρωσης, προς βλάβη των επιχειρήσεων, που θα υποχρεούνται, ήδη, στην καταβολή σημαντικών ποσών, σύμφωνα με το άρθρο 21 και την ΥΑ που θα εκδοθεί, μεγάλη σημασία για τις επιχειρήσεις έχει το ενδεχόμενο χορήγησης αναστολής, η ευδοκίμηση της οποίας, αν και δεν είναι συνήθης σε κανονιστικές πράξεις, εντούτοις δεν πρέπει να αποκλείεται.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι, ενώ για το δικόγραφο της αίτησης ακύρωσης δεν απαιτείται συνδρομή της επιχείρησης, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα, κυρίως, νομικό κείμενο, εντούτοις, για την αίτηση αναστολής απαιτείται έντονη συμμετοχή της επιχείρησης με παράθεση λεπτομερών οικονομικών στοιχείων, που να αποδεικνύουν τον επικείμενο κίνδυνο και την ανεπανόρθωτη βλάβη της αιτούσας.

Η παραπάνω πληροφόρηση θα επιτρέψει τις επιχειρήσεις μέλη του ΣΒΒΕ να προετοιμαστούν για τις νομικές ενέργειές τους, εάν η Υπουργική Απόφαση, που θα εκδοθεί δεν περιέχει βελτιωτικές και προς όφελος των επιχειρήσεων διατάξεις.

Με εκτίμηση,

Γιάννης Σταύρου Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος

Παρόμοια Άρθρα

coronovirus_eges
No Image
No Image