Το τελευταίο διάστημα έγινε και γίνεται συζήτηση για το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ του άρθρου 39 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000). Είναι όμως αναγκαίο οι ενδιαφερόμενοι να έχουν την σωστή ενημέρωση σχετικά με το θέμα αυτό ώστε να αποφασίσουν ορθά για το αν η ένταξη σε αυτό τους ευνοεί ή όχι καθώς η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.
Τι είναι το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ του άρθρου 39;
Όσοι φορολογούμενοι επιτηδευματίες εντάσσονται σε αυτό το καθεστώς απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης και καταβολής φόρου υποκείμενοι, οι οποίοι, κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο, πραγματοποίησαν ακαθάριστα έσοδα, χωρίς το φόρο προστιθέμενης αξίας, μέχρι δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ. Ως ακαθάριστα έσοδα νοούνται όλα τα έσοδα, τα οποία λαμβάνονται υπόψη στη φορολογία εισοδήματος.
Ποιοι εξαιρούνται από την ένταξη;
Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν έχουν εφαρμογή,
α) στους αγρότες του άρθρου 41,
β) στους υποκείμενους στο φόρο που δεν είναι εγκαταστημένοι στο εσωτερικό της χώρας,
γ) στην παράδοση καινούργιου μεταφορικού μέσου, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 28.
Ποιοι είναι οι όροι ένταξης;
Οι φορολογούμενοι που έχουν τα κριτήρια που αναφέραμε παραπάνω , τα ακαθάριστα έσοδα των οποίων υπερβαίνουν σε μία διαχειριστική περίοδο το όριο που προβλέπεται (τα 10.000 ευρώ κύκλο εργασιών) , εντάσσονται υποχρεωτικά από την επόμενη διαχειριστική περίοδο στο κανονικό καθεστώς απόδοσης του φόρου.
Στην περίπτωση που η πρώτη διαχειριστική περίοδος αφορά χρονικό διάστημα μικρότερο του έτους, προκειμένου να κριθεί αν ο υποκείμενος μπορεί να απαλλαγεί κατά την επομένη διαχειριστική περίοδο, γίνεται αναγωγή των ακαθαρίστων εσόδων του, του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, σε ετήσια βάση.
Για παράδειγμα αν κάποιος επιτηδευματίας έχει κάνει έναρξη τον Μάιο του 2014 και έχει κάνει μέχρι 31.12.2014 , τζίρο 7.000 ευρώ, για να δει αν μπορεί να ενταχθεί στο ειδικό αυτό καθεστώς, πρέπει να κάνει αναγωγή τα έσοδα αυτά σε 12 μήνη βάση με την απλή μέθοδο των τριών .
Στους 7 μήνες έκανε τζίρο 7.000 ευρώ, σε 12 μήνες πόσος τζίρος αντιστοιχεί;
Ο συγκεκριμένος φορολογούμενος δεν μπορεί να ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς γιατί η αναγωγή δείχνει έσοδα 12.000 ευρώ (7.000 Χ 12 / 7= 12.000).
Ποιος ο χρόνος υποβολής της δήλωσης;
Όπως αναφέρει η σχετική διάταξη (μετά την τροποποίηση που έγινε με το άρθρο 251 του ν. 4281/2014 (ΦΕΚ Α’ 160/8.8.2014) και ισχύει σήμερα ), για την μετάταξη υποκείμενου από το κανονικό καθεστώς στο απαλλασσόμενο και αντίστροφα, υποβάλλεται κατά την έναρξη της διαχειριστικής περιόδου δήλωση μεταβολών κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 10 παρ. 4 του ΚΦΔ (ν. 4174/2013), δηλαδή μέσα σε 10 ημέρες από την έναρξη του έτους .
Σημείωση:
Να θυμίσουμε ότι με δελτίο τύπου το υπουργείο οικονομικών έδωσε παράταση μέχρι 30 Ιανουαρίου 2015.
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Παράταση χωρίς πρόστιμα για την υποβολή δηλώσεων μεταβολών
Με σκοπό τη διευκόλυνση των πολιτών η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, Κατερίνα Σαββαΐδου εξέδωσε απόφαση με την οποία παρατείνεται μέχρι 30 Ιανουαρίου 2015, χωρίς την επιβολή προστίμων ή άλλων κυρώσεων, η προθεσμία υποβολής δηλώσεων μεταβολών, οι οποίες υποβάλλονται εντός δεκαημέρου από την έναρξη της διαχειριστικής-φορολογικής περιόδου 2015.
Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 2015».
Πότε μπορεί να βγει κάποιος απ το ειδικό καθεστώς;
Όταν από τον υποκείμενο επιλεγεί ένταξη στο απαλλασσόμενο καθεστώς, η σχετική δήλωση δεν μπορεί να ανακληθεί πριν την πάροδο διετίας. Η μη υποβολή της δήλωσης δεν επηρεάζει την υποχρεωτική μετάταξη στο κανονικό καθεστώς.
Υποχρέωση υποβολής λοιπόν εντύπων πέρα από την δήλωση
Αν Φορολογούμενος μετατάσσεται υποχρεωτικά ή προαιρετικά από το ένα καθεστώς στο άλλο (μπαίνει στο ειδικό καθεστώς ή βγαίνει από αυτό), κατά την έναρξη συγκεκριμένης διαχειριστικής περιόδου, τα αποθέματα των εμπορεύσιμων αγαθών, τα οποία υπάρχουν κατά τη λήξη της διαχειριστικής περιόδου, που προηγείται του χρόνου της μετάταξης, απογράφονται υποχρεωτικά ανά συντελεστή φόρου που ισχύει την τελευταία ημέρα της διαχειριστικής περιόδου που προηγείται της μετάταξης αποτιμώνται, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και υπάρχει υποχρέωση απόδοσης του φόρου που έχει εκπεσθεί για τα αποθέματα, όταν ο υποκείμενος μετατάσσεται από το κανονικό καθεστώς στο απαλλασσόμενο και δικαίωμα έκπτωσης, αντίστοιχα, όταν μετατάσσεται από το απαλλασσόμενο στο κανονικό καθεστώς.
Σε κάθε περίπτωση μετάταξης, ο υποκείμενος υποχρεούται να συντάσσει απογραφή των αγαθών επένδυσης, για τα οποία δεν έχει παρέλθει ο χρόνος διακανονισμού, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 (πενταετής διακανονισμός παγίων). Τα εν λόγω αγαθά αποτιμώνται στην αξία κτήσης αυτών, η οποία προσαυξάνεται με τις δαπάνες βελτίωσης και επέκτασης, εκτός από τις δαπάνες επισκευής και συντήρησης.
Οι μετατασσόμενοι υποκείμενοι, για τον εναπομένοντα χρόνο του διακανονισμού, έχουν δικαίωμα έκπτωσης του φόρου ή, κατά περίπτωση, υποχρέωση διακανονισμού και καταβολής του φόρου, ανάλογα με το εάν πρόκειται για μετάταξη από το απαλλασσόμενο στο κανονικό καθεστώς ή αντίστροφα.
Για τα απογραφόμενα αγαθά, υποβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του δεύτερου μήνα από τη μετάταξη δήλωση που περιλαμβάνει την αξία των αποθεμάτων κατά συντελεστή φόρου και το φόρο που αναλογεί. Ο φόρος αυτός καταβάλλεται ή εκπίπτεται, κατά περίπτωση, με την προβλεπόμενη δήλωση ΦΠΑ της φορολογικής περιόδου κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η μετάταξη. Για τους υποκείμενους που μετατάσσονται στο απαλλασσόμενο καθεστώς, η δήλωση για την απόδοση του φόρου υποβάλλεται εντός ενός μήνα από την υποβολή της δήλωσης.
Τι πρέπει να γράφουν τα τιμολόγια;
Οι υποκείμενοι της παραγράφου 1, στις περιπτώσεις που σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας έχουν υποχρέωση έκδοσης φορολογικών στοιχείων, αναγράφουν σε αυτά την ένδειξη «χωρίς φόρο προστιθέμενης αξίας – απαλλαγή μικρών επιχειρήσεων» και δεν δικαιούνται να εκπέσουν το φόρο των εισροών τους.
Σε ποιες περιπτώσεις συμφέρει να ενταχθεί κάποιος στο ειδικό καθεστώς του άρθρου 39;
Σύμφωνα με τα όσα αναφέραμε παραπάνω , πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο ο φορολογούμενος που θα ενταχθεί χάνει η κερδίζει από αυτή την ένταξη.
Κατά την άποψη μας αυτοί που θα πρέπει να ενταχθούν χωρίς καμία σκέψη είναι οι φορολογούμενοι που αμείβονται με τιμολόγιο παροχής υπηρεσίας , έστω και αν προσφέρουν ουσιαστικά υπηρεσίες μισθωτής εργασίας.
Αυτοί οι φορολογούμενοι δεν έχουν άλλη δαπάνη, εκτός από το ασφαλιστικό τους ταμείο , άρα δεν τους ενδιαφέρει αν θα συμψηφίσουν το ΦΠΑ του δίνουν για τις δαπάνες τους.
Από εκεί και πέρα θα πρέπει να εξετάζεται αν κάποιος έχει μεγάλες δαπάνες για τις οποίες μέχρι σήμερα εξέπιπτε το ΦΠΑ , κάτι που δεν μπορεί να τα κάνει σήμερα.
Αν για παράδειγμα ο φορολογούμενος έχει έσοδα 7.000 και έξοδα 4.000, με την ένταξη στο ειδικό καθεστώς του άρθρου 39 , απλά θα αυξήσει τα έξοδά του κατά 23% (αν το ΦΠΑ των δαπανών είναι 23% και όλα τα έξοδα έχουν ΦΠΑ). Έτσι τα έξοδα θα είναι 4.000 Χ 23% = 920 δηλαδή 4.920. Αν δεν ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς , το ποσό των 920 ευρώ θα το συμψηφίσει με το ποσό που θα πάρει ως ΦΠΑ για τα 7.000 ευρώ μικτά έσοδα.
Να σημειώσουμε ότι ο φορολογούμενος που εντάσσεται στο ειδικό καθεστώς δεν έχει την υποχρέωση να υποβάλει περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ και να τηρεί βιβλίο εσόδων εξόδων αλλά έχει όλες τις λοιπές υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις λοιπές φορολογικές νομοθεσίες (υποβολή καταστάσεων πελατών – προμηθευτών, έκδοση χειρόγραφων αποδείξεων και τιμολογίων κλπ.)
