Η λύση βρέθηκε: ΕΝ.Φ.Ι.Α. Ελλήνων που διαμένουν στο εξωτερικό

Για τις πρόσφατες δηλώσεις του αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών για θέματα εσόδων περί επιβολής ΕΝΦΙΑ – ή όπως αυτός θα μεταβαπτισθεί το επόμενο οικονομικό έτος – στην ακίνητη περιουσία Ελλήνων που βρίσκεται στο εξωτερικό έχουν εκφραστεί αρκετές ενστάσεις οι οποίες εστιάζουν συνήθως στην περιπλοκότητα του εγχειρήματος που εξαγγέλθηκε.

Ο μέσος πολίτης πιθανόν να αισθάνθηκε ανακούφιση στο άκουσμα της είδησης σκεπτόμενος πως ο εξαγγελθείς φόρος αφορά μόνο τα ακίνητα «φιλέτα» συγκεκριμένης κατηγορίας εύπορων συμπολιτών του που βρίσκονται στην Αγγλία, στις ΗΠΑ, στην Ελβετία ή στο Μονακό. Δυστυχώς όμως το μεγαλύτερο ποσοστό των ακινήτων αυτών που συχνά έχουν κοσμήσει τα σαλόνια περιοδικών life style δεν ανήκουν στα φυσικά πρόσωπα αυτά καθαυτά αλλά σε υπεράκτιες εταιρίες ή καταπιστεύματα που δημιουργήθηκαν ακριβώς για τον σκοπό αυτό. Αυτό επιτάσσει η παγκόσμια πρακτική εξάλλου.

Το μέτρο θα «πλήξει» τους μέσους Έλληνες που διατηρούν ατομική ακίνητη περιουσία στο εξωτερικό. Σε αυτούς πρέπει να συνυπολογίσουμε το σύνολο της Ομογένειας εντός ή εκτός ευρωπαϊκής ηπείρου. Έτσι λοιπόν βάσει των εξαγγελιών ο οικονομικός μετανάστης που απέκτησε με τις σκληρές αποταμιεύσεις μίας ζωής ένα σπίτι στη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία ή τη Λατινική Αμερική καταβάλλοντας για το λόγο αυτό και σε ετήσια βάση τους φόρους κατοχής που του αναλογούν θα θεωρηθεί νόμω υπόχρεος στην καταβολή φόρου κατοχής του αυτού ακινήτου ΚΑΙ στην χώρα καταγωγής του. To εάν στη χώρα που ζει έχει δηλώσει την ακίνητη περιουσία που διατηρεί στην Ελλάδα ή όχι (εφόσον αυτό απαιτείται από την αγγλοσαξονικής συνήθως κατεύθυνσης φορολογική νομοθεσία της μόνιμης του κατοικίας) είναι ένα θέμα το οποίο δεν θα εξετάσουμε. Βάσει των αυτών εξαγγελιών ΕΝΦΙΑ θα κληθεί να καταβάλει και η μερίδα των συνταξιούχων της ΟΑ που ζει μόνιμα και διαθέτει ακίνητη περιουσία στην εξωτική Ασία. Τέλος, ΕΝΦΙΑ θα κληθεί να καταβάλει ο νέος οικονομικός μετανάστης που με τη νόμιμη εισαγωγή (μέσω δωρεών κλπ) κεφαλαίων στη χώρα που πλεόν εργάζεται αγόρασε κάποιο ακίνητο διασφαλίζοντας ταυτόχρονα κατοικία και φυγάδευση / διασφάλιση των οικογενειακών καταθέσεων που διέθετε στην Ελλάδα.

Έλληνας όμως δεν είναι μόνο όποιος γεννήθηκε από έλληνες γονείς εντός ή εκτός της Επικράτειας και είναι εγγεγραμμένος στα Δημοτολόγια που τηρούνται στους Δήμους ή στο Ειδικό Ληξιαρχείο αλλά επίσης και όποιος έχει πολιτογραφηθεί Έλληνας κάνοντας χρήση των σχετικών νόμων που έχουν ισχύσει τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλοί από αυτούς επαναπάτρισαν τα νομίμως ή παράνομα αποκτηθέντα χρήματα στην χώρα που γεννήθηκαν επενδύοντας τα σε ακίνητα. Ή απλά κληρονόμησαν ακίνητα στις χώρες αυτές. Και φυσικά , για τα ακίνητα αυτά καταβάλουν ήδη φόρο κατοχής σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις ακολουθώντας τον κανόνα lex rei sitae.

Η αρθρογραφία που ήδη αναπτύχθηκε σχετικά με το θέμα θεωρεί απίθανη την υλοποίηση του μέτρου εστιάζοντας στα μέσα που διαθέτει και μπορεί να εκμεταλλευτεί το Υπουργείο Οικονομικών. Η αλήθεια είναι πως τα πάντα εξαρτώνται από την βούληση των εμπλεκομένων και τη συνθετότητα των φίλτρων αναζήτησης που θα εφαρμοσθούν.

Αριθμό Φορολογικού Μητρώου διαθέτει ο κάθε Έλληνας που στο παρελθόν αποδέχθηκε και ίσως εκποίησε την ακίνητη του περιουσία στη χώρα μας, όπου και να βρίσκεται η κύρια πραγματική και φορολογική του κατοικία. Ο ΑΦΜ μαζί με λοιπές χρηστικές πληροφορίες όπως ο τόπος γέννησης και κατοικίας παραμένει καταχωρημένος στους servers της ΓΓΔΕ. Κι αν δεν απέκτησε, ανατρέχοντας στο Ειδικό Ληξιαρχείο μπορεί κανείς να βρει τους Έλληνες της Διασποράς που ίσως δε διαθέτουν ΑΦΜ.

Δίπλα σε αυτούς θα συνυπολογίσουμε και όσους αιτήθηκαν πρόσφατα την μη φορολόγηση των εισοδημάτων που αποκτούν στην αλλοδαπή αποδεικνύοντας ότι πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις που αναλυτικά αναφέρονται στη φορολογική νομοθεσία (η προθεσμία υποβολής των σχετικών δικαιολογητικών δεν έχει ακόμα εκπνεύσει) .

Θα συνυπολογίσουμε επίσης και τους παλιννοστούντες – είτε διαθέτουν ΑΦΜ είτε όχι – που η οικονομική κρίση υποχρέωσε να επιστρέψουν στη χώρα που γεννήθηκαν .

Όλοι αυτοί – μαζί με όλους εμάς που ζούμε στην Ελλάδα- θα θεωρηθούν νόμω υπόχρεοι στη σύνταξη και του Περιουσιολογίου που επίσης εξαγγέλθηκε στα πλαίσια πάταξης της φοροδιαφυγής και της διακίνησης «μαύρου χρήματος» . Όσοι αυτοβούλως θα το πράξουν θα κληθούν πρώτοι να καταβάλλουν τον φόρο για τα ακίνητα που κατέχουν ως φυσικά πρόσωπα στο εξωτερικό. Όσοι δεν το πράξουν απλά θα καταβάλουν τον αναλογούντα φόρο μεταγενέστερα. Γιατί σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία η μη δήλωση δίνει στο Δημόσιο το δικαίωμα να προβεί σε έλεγχο και να επιβάλει φόρους μετά των σχετικών προσαυξήσεων και προστίμων σε βάθος εικοσαετίας και ουχί πενταετίας. Υπενθυμίζουμε στο σημείο αυτό τη στενή διακρατική συνεργασία που έχει επιβάλλει ο ΟΟΣΑ κι έχουν κυρώσει δια νόμου τα περισσότερα κράτη , στην οποία έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μας.

Σύμφωνα με τις παραπλανητικές αν όχι εσφαλμένες δηλώσεις του αναπληρωτή Υπουργού, στον υπολογισμό του φόρου θα ληφθούν υπ΄όψιν οι κυρωθείσες δια νόμου συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας που έχουν υπογραφεί ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τρίτες Χώρες. Δυστυχώς οι συμβάσεις αυτές, ακόμα και στην τυχόν αναθεωρημένη τους μορφή, αναφέρονται στην φορολόγηση του αποκτηθέντος εισοδήματος από την εκμετάλλευση ακινήτων ή του φόρου μεταβίβασης ακινήτων και ουχί στην φορολόγηση της κατοχής ακινήτου σε ετήσια βάση. Ακόμα κι αν προβαίναμε σε μία διασταλτική ερμηνεία των συμβάσεων αυτών, η διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων – ενίοτε ενώπιον διαιτητικών και ουχί κρατικών οργάνων ή δικαστηρίων – θα ήταν ιδιαίτερα περίπλοκη.

Σε αυτό το αγκάθι θα πρέπει να προσθέσουμε ακόμα ένα το οποίο αφορά το γεγονός ότι ο εν λόγω φόρος στα περισσότερα Κράτη έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, θεσμοθετείται και αποδίδεται αυτούσιο στην Αυτοδιοίκηση, αποτελώντας ουσιαστικά το κύριο έσοδο του προϋπολογισμού της. Οι απαλλαγές, πλήρεις ή μερικές , διαφέρουν από κράτος σε κράτος κι εξαρτώνται άμεσα από την πολιτική που ακολουθείται ευνοώντας ή αποτρέποντας την κτήση και φορολόγηση ατομικής ακίνητης περιουσίας. Αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουμε τιμή ζώνης δεν ακολουθεί παγκοσμίως τη δική μας μέθοδο επικαιροποίησης χρονικά και ποσοτικά. Έτσι λοιπόν, ο άγαμος Έλληνας που θεωρείται αφορολόγητος στη χώρα που βρίσκεται το ακίνητο του, θα κληθεί να καταβάλει φόρο στη χώρα καταγωγής του.

Τα επιμέρους κριτήρια υπολογισμού του φόρου για τα ακίνητα που διαθέτουν οι Έλληνες στο εξωτερικό δεν έχουν διαρρεύσει. Η έστω και ενδεικτική αναφορά προσδοκώμενων εσόδων φανερώνει ωστόσο ότι το Υπουργείο έχει ήδη εκπονήσει σχετική μελέτη που περιέχει πιθανόν περισσότερα σενάρια ως προς την εφαρμογή του μέτρου. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα γίνει αποδέκτης χιλιάδων ενδικοφανών προσφυγών μέχρι το θέμα να λυθεί οριστικά και σε νομική πλέον βάση από το ΣτΕ.

Έχουμε την αίσθηση πως το λόμπινγκ της Ομογένειας και των Παλιννοστούντων θα λάβει σοβαρά υπ όψιν του την συνταγματική υποχρέωση των Ελλήνων να συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Την τελική απόφαση θα κληθεί βέβαια να πάρει η όποιας σύνθεσης κυβερνητική πλειοψηφία προκύψει την 20η Σεπτεμβρίου. Εναλλακτική λύση υπάρχει και αφορά την φορολόγηση ακινήτων που προς το παρόν θεωρούνται νομοθετικά αφορολόγητα.

Νένα Π. Διονυσοπούλου

http://taxheaven.gr

Παρόμοια Άρθρα

coronovirus_eges
No Image
No Image