Ο σχηματισμός της εταιρείας, οι εισφορές των εταίρων, η αναλογία συμμετοχής τους στα κέρδη και στις ζημίες της εταιρείας και όλα γενικώς τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους εξαρτώνται από τις συμφωνίες των μετόχων, συμπληρωματικά δε μόνον, επί μη υπάρξεως συμφωνίας για ορισμένο ζήτημα, εφαρμόζονται (άρθρο 18 του Εμπ.Νόμου) οι περί εταιρειών διατάξεις (άρθρα 741 επ. του Αστικού Κώδικα), υπό την προϋπόθεση ότι συμβιβάζονται με τη φύση της αφανούς εταιρείας ως εσωτερικής εταιρείας που χαρακτηρίζεται κυρίως από την έναντι τρίτων αφάνειά της.
Κάθε συνεταίρος παραμένει κατ’ αρχήν κύριος της εισφοράς του, εκτός αν πρόκειται για αντικαταστατά πράγματα, όπως χρήματα, οπότε αποκτά την κυριότητά τους ο “διαχειριστής” της εταιρίας (εμφανής) εταίρος, δεν καθίσταται οφειλέτης όμως του εισενεγκόντος συνεταίρου εφόσον διαρκεί ο εταιρικός δεσμός, αλλά αφότου λυθεί η εταιρεία (άρθρο 780 του Α.Κ.), οπότε αυτός έχει αξίωση από το τυχόν απομένον προϊόν της εκκαθάρισης των λογαριασμών κατά του εμφανή “διαχειριστή” εταίρου, δυνάμενος να εγείρει την αγωγή από την εντολή του άρθρου 719 του ΑΚ, είναι δε διαφορετικό το ζήτημα του παραδεκτού ή μη της αγωγής λόγω μη διενέργειας εκκαθάρισης, αφού από τις διατάξεις των άρθρων 777-778 του Α.Κ. συνάγεται ότι δύναται να εγερθεί απ`ευθείας η περί διανομής της εταιρικής περιουσίας αγωγή, χωρίς να προηγηθεί εκκαθάριση, εκτός αν υφίσταται αντίθετη μεταξύ των εταίρων συμφωνία ή το δικαστήριο φρονεί ότι επιβάλλεται η εκκαθάριση.
