Ανοικτή Επιστολή προς κάθε Έλληνα Φορολογούμενο
Διαβάζοντας τα στατιστικά στοιχεία από την Εφημερίδα «Καθημερινή» πριν λίγες ημέρες έκρινα σκόπιμο όχι μόνον να σας τα κοινοποιήσω αλλά και να τα σχολιάσω καθώς τα βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα, σε συνδυασμό με την έρευνα που έκανα και εγώ για το «σαθρό υπόβαθρο» της αιτίας που οδήγησε στην επιβολή «κεφαλικού φόρου» σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους επαγγελματο-βιοτέχνες με την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 10.500,00 € της φορολογικής κλίμακας φυσικών προσώπων.
Διάβασα λοιπόν τα ακόλουθα στοιχεία από την έρευνα της εφημερίδας:
Είναι μάλλον αστεία η επιβολή νέων φορολογικών μέτρων, όταν η παραοικονομία στην Ελλάδα αγγίζει τα 70 δισ. ευρώ το χρόνο, η φοροδιαφυγή τα 21 δισ. ευρώ, η γραφειοκρατία κοστίζει 16 δισ. ευρώ και οι «μίζες» και τα «φακελάκια» περίπου 1 δισ. ευρώ.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, καταφεύγουν κάθε φορά σε διαπιστώσεις, μιλούν για «δομικά προβλήματα» και ανακοινώνουν νέα μέτρα. Στα «δομικά προβλήματα» αποδίδονται όλα τα κακά, ακόμα και η ακρίβεια.
Όμως, είναι πιο εύκολο να αυξάνονται και να επιβάλλονται νέοι φόροι, παρά να δημιουργούνται αποτελεσματικοί μηχανισμοί είσπραξης, να νοικοκυρευτεί το σπάταλο κράτος, να παταχθούν τα καρτέλ, να εξαλειφθεί η διαφθορά και όλα όσα απαρτίζουν τα λεγόμενα «δομικά προβλήματα».
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η αύξηση των εσόδων του Δημοσίου από τα νέα φορολογικά μέτρα θα ξεπεράσουν φέτος τα 1,5 δισ. ευρώ και του χρόνου τα 3 δισ. ευρώ. Ορισμένοι θεωρούν τους υπολογισμούς αυτούς αρκετά υποτιμημένους, καθώς μόνο από την περαίωση και τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών θα εισρεύσουν σχεδόν 1,5 με 2 δισ. ευρώ. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι το 80% των νέων εσόδων από φόρους ακουμπάν μόνο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (Περαίωση ανέλεγκτων χρήσεων, φορολογία με 10% του αφορολογήτου των μικρομεσαίων 10.500,00 €, αύξηση προκαταβολής φόρου, φορολογία μερισμάτων και ρυθμίσεις χρεών προς το δημόσιο ).
Όσο υποτιμημένες και να είναι οι εκτιμήσεις αυτές, τα επιπλέον έσοδα που θα προκύψουν για το Δημόσιο δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που αδυνατεί το κράτος να εισπράξει.
Εξάλλου, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργος Αλογοσκούφης παραδέχθηκε ότι η εισφοροδιαφυγή και η φοροδιαφυγή ανέρχεται σε 21 δισ. ευρώ τον χρόνο. Μόνο η εισφοροδιαφυγή ανέρχεται σε 2 δισ. ευρώ το χρόνο, σύμφωνα με εκτιμήσεις ασφαλιστικών ταμείων. Επίσης, κάθε χρόνο ο κρατικός προϋπολογισμός επιχορηγεί με 16 δισ. ευρώ το χρόνο πάνω από 8.000 γνωστούς και άγνωστους φορείς και νομικά πρόσωπα του Δημοσίου.
Ακόμα πιο αστείο φαίνονται το έσοδα από τη νέα φορολογία, όταν συγκριθεί με το σύνολο της παραοικονομίας και της διαφθοράς στην Ελλάδα που ξεπερνά τα 70 δισ. ευρώ τον χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία των διεθνών οργανισμών. Οι ίδιοι οργανισμοί είχαν εκτιμήσει ότι οι επιχειρήσεις δεν δηλώνουν σχεδόν 17 δισ. ευρώ το χρόνο.
Μόνο το βρώμικο χρήμα που ξεπλένεται στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι ξεπερνά το 1,6 δισ. ευρώ κάθε έτος, σύμφωνα με τη Διεθνή Δράση για το Ξέπλυμα του Βρώμικου Χρήματος (FATF).
Μόνο οι μίζες και τα φακελάκια των απλών ιδιωτών – νοικοκυριών κυμαίνεται κάθε χρόνο μεταξύ 600 και 800 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας.
Μόνο οι μίζες των επιχειρήσεων, για να κλείνουν δουλειές με το Δημόσιο, υπολογίζονται σε 850 εκατ. ευρώ. Τα «γρηγορόσημα» που δίνουν οι επιχειρήσεις υπολογίζονται σε 350 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Μπορεί κάποιος να ανατρέξει στις αντίστοιχες εκθέσεις ACT3 και GMR της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Μόνο το κόστος της «άχρηστης» γραφειοκρατίας, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπολογίζεται σε 4 δισ. ευρώ. Το σύνολο του κόστους της γραφειοκρατίας ανέρχεται σε 16 δισ. ευρώ τον χρόνο και η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην Ευρώπη.
Κατά την πρόσφατη αναθεώρηση του ΑΕΠ, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία υπολόγισε ότι σειρά παράνομων δραστηριοτήτων, όπως τα ναρκωτικά, τα λαθραία τσιγάρα, τα οινοπνευματώδη ποτά πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο περίπου 300 εκατ. ευρώ.
Είναι κρίμα να φορολογούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι, για να χρηματοδοτούνται ελλείμματα και να επιδοτούνται κρατικοί φορείς που ο ακριβής αριθμός τους είναι άγνωστος, ενώ η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή και η παραοικονομία να κάνουν χρυσές δουλειές. Και το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Η αντιμετώπιση της διαφθοράς ή ο περιορισμός της σπατάλης έχει άμεσα κοινωνικές συνέπειες. Παράδειγμα, ο περιορισμός των ναρκωτικών, η κατάργηση στα «φακελάκια» και η οικονομική ενίσχυση κρατικών φορέων με αξιόλογο έργο, έναντι άλλων που δεν εργάζονται.
Εάν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα φαινόμενα της παραοικονομίας, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, είναι πολιτικό πρόβλημα, αφορά όλες τις πολιτικές παρατάξεις, και εάν μπορέσει και περιορίσει όχι να εξαλείψει τα παραπάνω φαινόμενα, όποια κυβέρνηση και να το πετύχει, δεν θα κερδίσει μόνο αυτή αλλά και όλες οι επόμενες, άρα θα πρέπει στα παραπάνω προβλήματα να υπάρχει ενιαία πολιτική από όλες της παρατάξεις. Και εάν το πετύχει θα καταπολέμηση την ανεργία, θα αυξήσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και γενικά θα περιορίσει την περιβόητη φτώχεια των πολιτών.
Ας πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους:
Προσωπικά από την πολυετή εμπειρία μου, πιστεύω ότι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και η σημερινή είτε δεν θέλουν να πατάξουν την φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή και την παραοικονομία είτε δεν τους αφήνουν.
- Στην πρώτη εκδοχή θα σκεφτείτε: είναι δυνατόν να μην θέλουν να πετύχουν ; Είναι δυνατόν να μην θέλουν να μείνουν σαν κυβέρνηση, αλλά και στην ιστορία; Ή έξω από το χορό όλοι λέμε μεγάλα λόγια. Τότε ή είναι ανίκανοι ή ο εκάστοτε Πρωθυπουργός επιλέγει τα ακατάλληλα πρόσωπα. Εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω και συγκλίνω στην δεύτερη εκδοχή .
- Στην δεύτερη λοιπόν εκδοχή αποδεχόμαστε ότι κάποιοι δεν τους αφήνουν. Ποιοι όμως δεν τους αφήνουν; Όταν είσαι Υπουργός μπορεί κάποιος να σε εμποδίσει να εφαρμόσεις την οικονομική πολιτική που έχεις ανακοινώσει προεκλογικά εκτός από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό; Είναι μήπως αυτό που ακούμε για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που παρεμβαίνουν στον Υπουργό ή στον Πρωθυπουργό; Πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητο η πίεση να απευθύνεται «ψηλά». Αρκεί να είναι στα στελέχη που είναι κάτω ή γύρω από τον εκάστοτε Υπουργό είτε αυτά είναι μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου ή διορισμένοι σύμβουλοι, ειδικοί ή μη.
Ας πάρουμε ένα – ένα τα φαινόμενα.
Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
Ένα κατάστημα για να πουλήσει ένα εμπόρευμα άνευ απόδειξης, θα πρέπει να το αγοράσει άνευ τιμολογίου γιατί δεν είναι δυνατόν να αγοράσει με τιμολόγιο και να το πουλήσει άνευ απόδειξης, και εάν θελήσει να το κάνει δεν θα τον αφήσει ο Λογιστής – Φοροτεχνικός του.
Κατά συνέπεια πρέπει η πολιτεία να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή στην πηγή της δηλαδή στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, στις μεγάλες επιχειρήσεις που παράγουν ή εισάγουν προϊόντα και εμπορεύματα.
Άρα δεν πρέπει να αναλώνει όλη την ελεγκτική της δυνατότητα με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η μικρή δυνατότητα φοροδιαφυγής των μικρομεσαίων προέρχεται από την επιθετική πολιτική των μεγάλων επιχειρήσεων που στοχεύουν στον έλεγχο της αγοράς και είναι μηδαμινή μπροστά στην φοροδιαφυγή ή φορο-αποφυγή των μεγάλων επιχειρήσεων. Στα καύσιμα το 80% περίπου της φοροδιαφυγής προέρχεται από το αφορολόγητο πετρέλαιο για τα πλοία. Η μεγαλύτερη φοροδιαφυγή – κατά το Υπουργείο Οικονομικών – είναι στον φόρο καυσίμων και στον Φ.Π.Α.. Επιπλέον εάν «πιάσεις» το Φ.Π.Α. θα πιάσεις και την φοροδιαφυγή στο εισόδημα . Το μόνο που απαιτείται είναι προληπτικός έλεγχος.
Καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής
Ακούμε και διαβάζουμε όλοι (βάσει των στοιχείων που δημοσιεύονται και δυστυχώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε, αν και η προσωπική μου εμπειρία εδώ και 25 χρόνια είναι ότι αυτό το ποσοστό δεν ισχύει τουλάχιστον για τον Ν. Καβάλας, αλλά υπάρχει ένα 20% με ασφαλιστικές εισφορές σε μικρότερες αποδοχές από τις πράγματι καταβαλλόμενες ενώ στις μισές περιπτώσεις το επιζητούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι) ότι ένας εργαζόμενος στους τέσσαρες είναι ανασφάλιστος. Αυτό που οφείλεται ;
- Οφείλεται στους μεγάλους συντελεστές εισφορών του Ι.Κ.Α. που επιδρούν το ίδιο αρνητικά σε εργαζομένους και εργοδότες
- Στην μεγάλη διαφορά των συντελεστών εισφορών με τους συντελεστές φορολογίας εισοδήματος των επιχειρήσεων και
- Στην έλλειψη ελέγχου από το Ι.Κ.Α. .
Εάν τα πάρουμε με την σειρά θα δούμε ότι έχουμε τους μεγαλύτερους συντελεστές εισφορών στην Ευρώπη. Επίσης τα δυο τρίτα των εισφορών τα συνεισφέρει ο εργοδότης για λογαριασμό του εργαζομένου. Πέστε μου ποιοι συνεισφέρουν στο ταμείο ασφάλισης των εργοδοτών δηλαδή στο Ο.Α.Ε.Ε. Γιατί ο εργοδότης να συνεισφέρει στο ταμείο του εργαζομένου και να μην συνεισφέρει στο δικό του ταμείο ;
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους συντελεστές εισφορών (Ι.Κ.Α.) 44,06% και 49,66 % και συντελεστών φορολογίας για τις εταιρίες που είναι 20 % έως 25%. Είναι λογικό ο επιχειρηματίας να ρισκάρει, γνωρίζοντας ότι εάν εφαρμόσει το γράμμα του νόμου θα δουλεύει μόνο για τους εργαζομένους, το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα ( Ι.Κ.Α., Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., Ο.Α.Ε.Ε.) και τις τράπεζες. Επίσης γνωρίζει ο επαγγελματίας ότι όταν πάει στο Ι.Κ.Α. για έλεγχο προηγουμένων ετών σίγουρα θα του «βγάλουν» διαφορές ακόμα και εάν δεν έχει, γιατί επικρατεί η άποψη σε πολλούς υπαλλήλους ότι πρέπει να «του τα πάρουμε» οπωσδήποτε γιατί είναι κλεφτές οι μικρομεσαίοι ενώ ούτε σκέψη να δοθεί έπαινος στους επιχειρηματίες που παρά την ύφεση βρίσκουν τον τρόπο να είναι εντάξει στις τυπικές και ουσιαστικές υποχρεώσεις τους. Ψάχνουν να βρουν το παραμικρό τυπικό παράπτωμα για να του «πάρουν» ποσά που με δουλειά έβαλε στην άκρη. Ακόμη και αν πλήρωσες τις εισφορές σου θα τιμωρηθείς υπερβολικά αυστηρά αν δεν έστειλες έγκαιρα την κατάσταση στο Ι.Κ.Α. για να επεξεργασθεί μετά από μήνες. Τι και αν δεν ζημίωσες εργαζόμενους ή το Ι.Κ.Α.;
Και τέλος δεν γίνεται σωστός προληπτικός ή κατασταλτικός έλεγχος .
Σήμερα το Ι.Κ.Α. έχει τρία ελεγκτικά κέντρα. Δύο στην Αθήνα και ένα στην Θεσσαλονίκη. Σε 5,5 εκατομμύρια κόσμο, στην Αθήνα, έχει μόνον δύο ελεγκτικά κέντρα οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν γίνεται όχι ουσιαστικός αλλά ούτε τυπικός έλεγχος.
Ένα ελεγκτικό κέντρο στην Θεσσαλονίκη, το οποίο κάνει ελέγχους και στην υπόλοιπη Μακεδονία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα επισκέπτονται τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις της πόλης μας. Όταν γυρνούν από τους ελέγχους εκτός έδρας – σε όλη την Μακεδονία , κάθονται γράφουν εκθέσεις τους επομένως είναι φυσιολογικό να μην φτάνει ο χρόνος για να ελέγξουν και την Θεσσαλονίκη.
Συνεπώς το 70% της Ελλάδας δεν ελέγχετε, και κατά συνέπεια το 80% των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στις δυο μεγάλες πόλεις δεν υπόκειται σε έλεγχο .
Κύριοι η εισφοροδιαφυγή στην επαρχία είναι μηδαμινή αν αναλογισθούμε όχι μόνον το μέγεθος των επιχειρήσεων αλλά και το απασχολούμενο ανθρώπινο δυναμικό όπως επίσης και τις μικρές κοινωνίες στις οποίες δημιουργούν και αναπτύσσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα.
Επίσης οι επιχειρήσεις της επαρχίας επιβιώνουν οριακά και τα ελεγκτικά όργανα αντί να τις βοηθήσουν προσπαθούν να τους δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα εξαντλώντας «το γράμμα του Νόμου» παραβλέποντας συστηματικά το πνεύμα του νομοθέτη.
Καταπολέμηση της παραοικονομίας
Παραοικονομία έχουν όλα τα επαγγέλματα.
Κατά την άποψη όλων των Κυβερνήσεων, που θέλουν να την επιβάλλουν πάση θυσία και με επιστράτευση όλων των μεθόδων, αυτοί που είναι μακριά από την παραοικονομία και την φοροδιαφυγή είναι μόνον οι υπάλληλοι είτε είναι του δημοσίου είτε είναι του ιδιωτικού τομέα.
Ακούμε καθημερινά για φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή των επιχειρήσεων.
Κανένας δεν έχει το πολιτικό ανάστημα και τα «κότσια» να κτυπήσει και να εξαλείψει την παραοικονομία που δημιουργούν οι υπάλληλοι, ίσως γιατί θεωρούν ότι αυτή είναι η κινητήρια δύναμη της αγοράς.
Κανένας δεν θέλει να βάλει το χέρι του στα σημάδια που αφήνουν καθημερινά και στα προβλήματα που δημιουργούν στους ελευθερο-επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα.
Καθημερινά συμβιώνουμε με φαινόμενα διαφθοράς και παραοικονομίας τα οποία παραβλέπουμε είτε γιατί πρέπει να τρέχουμε να καλύψουμε τις δικές ανάγκες μας, μέσω της δουλειάς μας, είτε γιατί δεν «ακουμπούν» εκείνη την στιγμή που τα συναντάμε και τα δικά μας συμφέροντα, «μάθαμε» να σωπαίνουμε και τα ανεχόμαστε.
Τα ιδιαίτερα φροντιστήρια στα σπίτια ή στα σπίτια των καθηγητών τα κάνουν οι επιχειρήσεις φροντιστηρίων ; ΟΧΙ τα κάνουν κατά 95% οι διορισμένοι καθηγητές του δημοσίου.
Μήπως εκδίδουν αποδείξεις για να μπουν στην φορολογική δήλωση των γονιών ; ΟΧΙ αλλά αυτό το κάνουμε όλοι και έτσι κατάντησε να θεωρείται φυσιολογικό το αφύσικο φαινόμενο των «ιδιαίτερων» και των κενών αιθουσών διδασκαλίας στην 3η λυκείου.
Οι κάθε είδους αλλοδαποί ή μη μικροπωλητές που συναντούμε καθημερινά στους δρόμους, ασκούν νόμιμα το επάγγελμα ; Μήπως εκδίδουν και αποδείξεις από ταμειακή μηχανή ;
Και φυσικά δεν θα παραλείψω να αναφερθώ και στην παραοικονομία στον Κλάδο μου.
Το επάγγελμα του Λογιστή – Φοροτεχνικού σύμφωνα με όσα ακούσαμε από στόμα πρώην Υπουργού – βάσει στοιχείων του Υπουργείου – ασκείται κατά 40% από πάρεργα απασχολούμενους. Είναι αυτοί που έχουν μια «δεύτερη» απογευματινή δουλειά (για να μπορούν να πληρώνουν τα ιδιαίτερα των παιδιών τους) και ΟΛΟΙ είναι υπάλληλοι, είτε του δημοσίου, είτε του ευρύτερου δημοσίου τομέα , τραπεζικοί αλλά και πολλοί υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα. Μήπως εκδίδουν αποδείξεις ; Με μηδέν κόστος και χωρίς καμιά ευθύνη προσφέρουν υπηρεσίες ανάλογες με την αμοιβή τους, πιέζουν με κάθε τρόπο για να προσελκύσουν πελάτες, δίνοντας θολές υποσχέσεις ενώ κρύβονται πίσω από την υπογραφή του επιχειρηματία κάτω από ένα αχνό «εμού του ιδίου».
Εάν θελήσουμε να απαριθμήσουμε την παραοικονομία στα επαγγέλματα, θα δούμε ότι σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχει παραοικονομία και αυτή τόσο στην παροχή υπηρεσιών όσο και στα ελευθέρια επαγγέλματα η παραοικονομία κυρίως προέρχεται από τους δημοσίους υπαλλήλους.
Όλοι οι υπάλληλοι προφασίζονται ότι δεν τους φθάνουν τα εισοδήματα για να ζήσουν μια άνετη ζωή (όχι απαραίτητα πλούσια), γι΄ αυτό και παραοικονομούν. Και ερωτώ, εάν θα εκδώσουν το νόμιμο στοιχείο για να φορολογηθούν θα μειωθούν τόσο πολύ τα εισοδήματα τους ; ΝΑΙ γιατί ο φόρος θα είναι ακόμη και 40% καθώς πολλοί εξ αυτών είναι αδρά αμειβόμενοι. Θα μου πείτε ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν τους παρέχετε άδεια από την υπηρεσία, όμως στους περισσοτέρους υπάρχει αυτή η δυνατότητα, γιατί δεν θέλουν να συμπληρώνουν νόμιμα το εισόδημά τους εκδίδοντας τις ανάλογες αποδείξεις ;
Γιατί πάρα πολλοί καταφεύγουν στο «γρηγορόσημο» όπως καταγράφουν οι έρευνες ;
Μήπως το «γρηγορόσημο» πηγαίνει στις τσέπες των μικρομεσαίων ; Αντιθέτως το περισσότερο βγαίνει από τις τσέπες αυτών γιατί η ταρίφα μεγαλώνει σε αυτούς. Και δεν είναι μόνον το γρηγορόσημο αλλά και τα δώρα σε είδος για προσωπική ή υπηρεσιακή χρήση.
Ένα σαθρό σύστημα που στηρίζεται στην συνενοχή και την σιωπή, που σε ωθεί στην παρατυπία και καταλήγεις να λες «δεν βαριέσαι όλοι το ίδιο κάνουν». Το κάνω, το κάνεις, το κάνει, εγώ, εσύ, αυτός, ένας κύκλος χωρίς αρχή και τέλος γιατί κανένας δεν θέλει να φανεί ο «κουτός» και με μικρές επιδόσεις σε ένα πανελλήνιο σπορ όπου έχουμε, λόγω της συνεχούς άσκησης, υψηλές επιδόσεις, ίσως τις υψηλότερες όχι απλά στην Ευρώπη αλλά ίσως και παγκόσμια. Μια πρωτιά που δεν θα μας δίνει κανένα μετάλλιο ή εύσημον αλλά μας κάνει δακτυλοδεικτούμενους .
Ας επανέλθουμε όμως στην αφαίμαξη των μικρομεσαίων με κάθε τρόπο και κάθε μέσο μέσα από ένα πολυδαίδαλο νομοθετικό φορολογικό και ασφαλιστικό δίκαιο που έχει σαν βασικό στόχο την μείωση των κρατικών ελλειμμάτων μέσω της έμμεσης φορολογίας και την επιβολή προστίμων.
Κύριοι του δημοσίου θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι σε οριακό σημείο επιβίωσης, και κατά συνέπεια θα πρέπει να σταθείτε δίπλα τους και όχι απέναντι με το πρόσχημα ότι κερδίζουν πολλά, γιατί εάν κερδίζουν πολλά, έχετε το δικαίωμα να «φύγετε» από το δημόσιο και να ασκήσετε την δραστηριότητα που θεωρείται πιο κερδοφόρα και «ξεκούραστη». Αν και υπάρχει αρκετή γραφειοκρατία εντούτοις η έναρξη επιτηδεύματος είναι σχετικά απλή.
Πρέπει να καταλάβετε ότι η «ύπαρξη» σας στο δημόσιο και ο μισθός σας οφείλεται αποκλειστικά στην ύπαρξη επιχειρήσεων και μάλιστα αρκετού πλήθους για να δικαιολογεί την «στρατιά» σας. Κατά συνεπεία εάν δεν υπάρχουν αυτές οι περισσότεροι από εσάς θα ψάχνεται δουλειά σε έναν συρρικνωμένο, πλέον, ιδιωτικό τομέα, γιατί το δημόσιο δεν θα έχει έσοδα για να πληρωθείτε. Όχι μόνον στα χωριά ακούγεται η λαϊκή ρήση: «Ποτέ δεν σφάζουν την αγελάδα που βγάζει γάλα».
Πρέπει να καταλάβετε επί τέλους ότι είναι απαραίτητη η συνύπαρξη του δημοσίου με τον επαγγελματικό κόσμο, καταλάβετε ότι οι υπάλληλοι του δημοσίου, οι υπάλληλοι και εργάτες του ιδιωτικού τομέα και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι οι κρίκοι της αλυσίδας που λέγεται οικονομικό σύστημα μιας χώρας, οι κρίκοι της αλυσίδας που λέγεται κοινωνία και εάν σπάσει ένας κρίκος τότε δεν θα έχουμε αλυσίδα αλλά τα άχρηστα κομμάτια της.
Ξέρω ότι με την ανάλυση μου αυτήν μπορεί να στεναχωρήσω αρκετούς, όμως πιστέψετε με ότι δεν είναι κακοπροαίρετη διότι αρκετοί από αυτούς που θα στενοχωρηθούν είναι γνωστοί μου ακόμη και φίλοι, είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας του καθενός από εμάς. Και κυρίως δεν βάζω στο απυρόβλητο ούτε τον εαυτό μου γιατί και εγώ συντήρησα «παρα-οικονομούντες» με τον οβολό μου, υποκύπτοντας σε ένα πολύμορφο και αχόρταγο «σύστημα» που γιγαντώθηκε με την βοήθειά όλων μας, απαλλοτριώνοντας συνειδήσεις.
Και απευθυνόμενος στους πολίτες αυτής της χώρας που ανήκουν στις γενιές που διαχειρίζονται τις τύχες αυτού του τόπου σήμερα, θέλω να πω τα εξής:
Δεν ξέρω ποιος είναι ο καλός, ποιος ο κακός ή ο άσχημος, όμως όλοι μας με την σιωπή μας και την ανοχή μας δίνουμε το χειρότερο παράδειγμα στην επόμενη γενιά δημιουργώντας πρότυπα που σε πολύ λίγα χρόνια θα μας οδηγήσουν στο τελευταίο σκαλί της ανάπτυξης στην Ευρώπη και τα οποία απέχουν πολύ από τα πρότυπα που μας δίδαξαν οι γονείς μας.
Εύχομαι αυτοί που μας διοικούν να βρουν το θάρρος να αλλάξουν την πορεία που ακολουθούμε γιατί μας ενθουσίασε η ευκολία της «κατηφόρας», πριν να είναι πολύ αργά.
Δεν είμαι ο Δον Κιχώτης που τον συνεπαίρνει η «πάλη» με τον ανεμόμυλο της παραοικονομίας, ούτε ο Ηρακλής για να καθαρίσω ότι σάπιο μας περιβάλλει ή να αποκαταστήσω την εικόνα του ελευθερο-επαγγελματία στην κοινή γνώμη, όταν, ενδεικτικά, αναφέρομαι σε καταστάσεις που όλοι μας βιώνουμε αλλά, απλά, ελπίζω να αφυπνίσω συνειδήσεις και ιδίως αυτών που έχουν την «δύναμη» να αλλάξουν την πορεία μας.
Νικόλαος Γ. Πατέλης
Υπεύθυνος για την αντιγραφή των στοιχείων από την Εφημερίδα Καθημερινή και τον σχολιασμό τους. Ευχαριστώ επίσης τον Συνάδελφο Μίμη Πανίδη για την συμμετοχή του στην προσπάθεια αφύπνισης συνειδήσεων με την έγγραφη κατάθεση πληροφοριών και απόψεων.
28/10/2008
